Jestem anonimowym melancholikiem

Siedzę przed Panią P., za oknem pierwsza zamieć, jej mać. Oto nadchodzi listopad. Rozmawiamy o tym, skąd bierze się lęk i poczucie obowiązku. Dlaczego z przyjaciółmi
o problemach rozmawiam w formie żartów.

Czekam sobie. Przy „Mentaliście”, przy sycylijskim Nero d'Avoli, przy kotach, ściągających w regularnej gonitwie zasłony z żabek na sypialnianym oknie. 

Na kawę z Adr'em, na jakiś offroadowy wyczyn, na chętnych na bałkańską potańcówę. Październik miesiącem czekania. Nie ma co narzekać na pogodę, listopadzie przybywaj, bo robię się niecierpliwa.

Jutro alkohol ujdzie sobie
i nie wróci podpytać co z wieczorem zrobię.
Legendarne w tych stronach umartwianie
jutro straci moje zainteresowanie.

Już jutro spalę kwity na wszelkie moje debity
Jutro połamię kije za wszystko sam obiję
Jutro odkryję skąd dokąd z czym iść
Już jutro, bo jeszcze nie dziś
nie dziś...

Jutro niebo zniży wysokie progi
w sami raz na moje wyciągnięte nogi.
Wyznaję, jestem anonimowym melancholikiem,
ale jutro ściągam buty z kamykiem.

[Już jutro, Lao Che/Soundtrack]

If you treat me fairy I'll give you all my goods

Jesienne słońce migało między żółtymi liśćmi, ulubiona Suwalszczyzna migała za oknem samochodu, INXS z radia na całe gardło. Pewien ciężar, który spadł mi z głowy wczoraj też chyba miał znaczenie w odbiorze dzisiejszego dnia. Mily patrol straży granicznej, który mnie zatrzymał, pozwolił obejrzeć okazałego land rovera defendera - co za piękne auto!

Ciepło, kolor, szelest, ptaki – wszystko intensywnie blisko.

No i nic tak dobrze nie robi kobiecie ogólnie całościowo, jak zainteresowanie miłego faceta. Odważny, choć chwilami dawał się ponieść dwuznacznościom wymienianych zdań i robił się łobuzerski. Nadmienił „przypadkiem”, że trenuje i że ma samochód, ale na szczęście gładko wszedł w rozmowę o wrażliwości na ładne widoki.

Mam wrażenie, że to jednak dziewczyny mają niemały wpływ na zepsucie płci męskiej. Widzi taki, że musi imponować okazałą skądinąd klatą i lśniącą blachą auta, więc od tego zwykle zaczyna, jak taranem. A pomiędzy tymi wtrętami wyłazi z gościa zwykła sympatyczność. Bardzo męska sympatyczność. Przecież takie rzeczy trzeba w chłopakach, w tych hipsterskich czasach chronić i pielęgnować!

Nawet nie jestem do końca pewna jak ma na imię, nazwijmy go więc roboczo Pan ADR. Spotkaliśmy się rano służbowo, potem przyszły dwa esemesy, a po południu odebrałam telefon i pytanie, czy dam się zabrać na kawę. Nom. Normalnie się dowartościowałam. 

 

No need to read between the lines, spelled out for you
you can't go wrong when you value a woman's worth ;)

niekoniecznie o mężczyźnie

Choruję i to jest czas dla mnie. To jest czas kiedy spotykam różnych ludzi (oraz owady) i zastanawiam się, czy to, że są tak świadomi, to zrządzenie losu, czy przypadek?
Że z ulicznym grajkiem śpiewam pieśń dzieciństwa, która kojarzy mi się z plisowaną spódniczką, wirującą, gdy mama i tata jej, tej spódniczce, kibicują, że aż ostatnia w tym roku biedronka z nieba ląduje wtedy na moim ramieniu?

Hej, J., każesz mi przekładać nogi podczas hybrydowego pedicure, a ja się chwalę, że jestem po wyjątkowych zajęciach jogi, więc pozbędę się zakwasów. A w gruncie rzeczy doceniam, że słuchasz, pytasz i rozumiesz, co do Ciebie mówię. Że ty mówisz, że niestety ale masz wiele planet w znakach wodnych. Że Raki i Ryby nie są dla nas, Ognistych. Ogólnie narzekamy. Że nie ma jak, po prostu, nie ma jak poznać faceta między domem a pracą., a portale randkowe grożą banałem i przypałem i w ogóle nie są dla takich jak my, w trampkach. No chyba, że byłybyśmy z Oslo, ale nie jesteśmy... Że Hashimoto nie jest najgorszą chorobą na świecie, ale bierze się ze stresu po trzydziestce i trzeba skoncentrować się na sobie. Że właściwie każdy musi przepracować rodziców i że nieudane związki to żniwo, które musimy zebrać, ale następne sianie należy do mnie i do Ciebie J. Może po prostu przetańczymy kiedyś noc.

Miłe popołudnie. Jak ten opatrunek założony na odcisk. Czyjaś troska o moje zaniedbania. Cena owszem, obciążająca konto. Wrażenia za to trudne do wycenienia.

unikaj scenariuszy

Wstawaj! Życie to surfing, więc nie bój się fal

„Cały czas podczas naszego życia, przez 24 godziny na dobę używamy swojego ciała i umysłu. Zazwyczaj jesteśmy tak zajęci najróżniejszymi sprawami, iż nie zwracamy uwagi w jakim one są stanie. To trochę tak, jakby używać samochodu i nigdy nie oddawać go do przeglądu, nie wykonywać w nim drobnych korekt i napraw. Wiadomo co co to oznacza – samochód po jakimś czasie może odmówić posłuszeństwa. Podobnie jest z naszym ciałem i umysłem – bez właściwej troski o nie, wcześniej czy później będziemy mieć z nim kłopoty. Zazwyczaj myślimy, że jakość naszego życia zależy tylko i wyłącznie od tego, co wydarza się wokół – na zewnątrz nas. Jednak bliższa obserwacja pokazuje, ze w tej samej sytuacji każdy człowiek może czuć się nieco inaczej. Jakość naszego życia zależy bowiem w dużym stopniu od stanu naszego ciała umysłu. Jeżeli nasz umysł wypełniony jest smutkiem, chaosem, lękiem i gniewem, wtedy nawet najcudowniejsza sytuacja nie będzie w stanie uczynić nas szczęśliwymi. Z drugiej strony, będąc zrelaksowany, świeży, pełen ufności i wiary w siebie – jesteśmy w stanie cieszyć się każdym najmniejszym zdarzeniem – spacerem, rozmową z przyjacielem, zabawą z dzieckiem, sprzątaniem domu, słuchaniem muzyki itd. To, co w istocie nas przeraża, to my sami, a dokładniej: treść naszych myśli i uczuć, nieprzepracowane emocje i żywione urazy. W wyniku takiego stanu rzeczy nasze ciało fizyczne pełne jest różnego rodzaju napięć. Napięcia te przenoszą się z poziomu mentalnego i emocjonalnego na nasz system wegetatywny, a w końcu na układ motoryczny (mięśniowy).

Zatem po to, aby móc wyrażać się twórczo w otaczającym świecie, powinniśmy umieć od czasu do czasu, zapomnieć o tym otaczającym świecie po to, aby móc zwrócić uwagę na siebie samych. (…) Wtedy to nasza wrodzona energia życiowa ma możliwość sama ustalić w nas stan optymalnego napięcia mięśniowego, nerwowego, wegetatywnego, emocjonalnego, mentalnego itd. I właśnie taki stan otwiera przed nami naturalną, pierwotnie istniejącą, uniwersalną miłość, o której mówi zarówno chrześcijaństwo,
jak i religie Wschodu. Jesteśmy wtedy w stanie miłości.”

[Rafał Seremet, Alchemia i moc medytacji]

Siódmy dzień zwolnienia lekarskiego. Po prostu źle się poczułam. A teraz przyznaję, 

boję się odbierać kolejne wyniki badań.